Intense straf voor een hemels wezen met een zweep

Een hemels wezen wordt gestraft met een zweep, hun huid kleurt rood terwijl ze het uitschreeuwen van pijn. De intensiteit neemt toe terwijl de zweepslagen doorgaan, waarbij de kracht van het wapen en de onderwerping van de gestrafte engel worden getoond.

In een rijk waar hemelse wezens oppermachtig heersen, bevindt een hemels wezen zich in de greep van een intense straf. De heerser, een strenge tuchtmeester, besluit een zware zweepslagen toe te dienen als middel tot correctie. Het hemelse wezen, getooid in hemelse gewaden, is gebonden aan een houten kruis, met hun rug bloot voor de zweepslagen. De heer, zwaaiend met een zweep van goddelijk materiaal, brengt slag na slag, ieder krachtiger dan het laatste. De hemelse wezens schreeuwen van pijn galmen door het etherische vlak, maar ze blijven standvastig, accepteren hun straf met genade. De regel, gedreven door een discipline, blijft de behoefte aan de hemelse zwiepen, hun vlees wordt teruggezwiepend voor de zweepjes, het hemelse genot, het genot van het hemelse plezier wordt door de razernij, het taferige genot dat ze uitzenden, niet alleen een rauwe straf, maar ook een intense straf die de natuur van de rauwe macht dient. Deze regel wordt door de hemel geschoven en zend van de grimmigheid die niet alleen maar ook de rauwheid van de macht dient.