Μπείτε στο θέατρο του εγωισμού, όπου ένας άντρας βρίσκεται μαστιγωμένος και μαστιγωμένος στη σκηνή της ευτυχίας του.Αυτή η κατηγορία είναι πολύ πολιτικά λανθασμένη και μοιράζεται την "γυμνή" επιδίωξη του ίδιου του κορμιού του, την πρωτόγονη απόδειξη της επιθυμίας.Δείτε την πραγμάτωση της αυτοϊκανοποίησης, όταν οι ερμηνευτές αρπάζουν τις ξυλιές ή τα χέρια τους κινούνται πάνω-κάτω στα γεννητικά τους όργανα για να πάρουν το καλύτερο.Αυτά τα ρούχα φαίνεται να λένε μια ωμή ιστορία, ένα θέαμα της χαράς του να ταξιδεύεις μόνος του, της δύναμης του ανθρώπινου πλαισίου για να φτάσει ψηλά από μόνο του.Είναι ένα ορεκτικό εγωκεντρικό ερωτικό θέαμα που δεν φέρει κάλυψη από την κοινωνία.